Asjer Karo

*Przeciągam się* Kurde, ale ten polski był nudny. Mogłabym zasnąć, gdyby nie fakt że zrobiła kartkówkę. *Sturcha Andrzeja w ramię* Ej, teraz historia z Panią Katarynką?

Dobrze wiesz że nie palę. A Katarynka nic chyba nie zapowiedziała, co najwyżej pytać będzie. Ale wiesz jak wyglądają u niej lekcje: ona gada, ty siedzisz. Dobry czas na uczenie się rysowania. *Szliśmy obok siebie przez korytarz. W pewnym momencie odzywam się znowu.* Hej, może po szkole wpadniesz do mnie? Coś porobimy, potem możemy na dwór wyjść. Co ty na to?

Spoko. To po lekcjach idziemy do mnie. *Słychać dzwonek na lekcje* Lekcja z Katarynką się zacznie zaniedługo. Chodź lepiej.

*stoje na dworze, czekam na Andrzeja. Spoglądam na ruch uliczny, jest 15:30 więc o tej godzinie trochę samochodów jest. Patrzę jak inni koledzy z klasy wychodzą i idą.*

*Odruchowo* Nie, nie. Chodźmy już. *Zaczeliśmy wspólnie iść do mojego domu. Po drodze mijali nas ludzie i takie tam. Jak to w mieście. Po niecałych 30 minutach doszliśmy do mojego domu. Weśliśmy i odrazu skierowaliśmy kroki do mojego pokoju. Pokój nie był zbyt duży, ale wystarczający. Ściany były w tonacji biało-kremowej. W kącie pokoju stało biurko z komputerem a obok szafka z grami, oraz z CD-Action. Obok tego mebla była półka na książki. Zbyt dużej kolekcji tam nie było, ale można było dojrzeć kilka znanych tytułów jak Wiedźmin, książki Edwarda Mendozy albo Ulysses'a Moore'a. Ta mała biblioteczka znajdowała się na prawo od wejścia. Natomiast na lewo było dość spore łóżko dla dwóch osób. Naprzeciwko tego łoża, była szafa z lustrem. Na ścianie wisiał Łapacz Snów, jak również zdjęcia krajobrazów oraz kalendarz. Położyłam swój plecak koło biurka a sama usiadłam na fotelu.*

*Już chciałam wstąc, gdy nagla coś zauważyłam na biurku. Była to naderwana kartka, coś na niej pisało. Wziełam ją i zaczełam czytać.* Skąd się to tu wzieło? *Spytałam się, jakby mówiąć sama do siebie.*

Coś ty. Ja muszę swój pokój sama sprzątać. Ale ten teskt jes dziwny... *czytam*
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Marudny jesteś. *Wyciagam wodę gazowaną z plecaka i mu rzucam* Łap. Nie lubię gazowanej, ale nic nie poradzę że mi mama ją dała. *Myślę nad tajmniczą wiadomością*

*Szybkim ruchem daje mu porządnego liścia* Teraz mnie zdenerwowałeś. Tej kartki nie mógł napisać ktoś z mojej rodziny, bo nikt nie ma takiego pisma. *Nagle prąd wyłączyli* Świetnie...

Cicho. Nie zauważyłeś że ciemno się zrobiło? Prąd wyłączyli... *szukam czegoś na biurku po omacku* Mam! *zapalam latarkę* Normalnie jak w horrorach.